لوگوی فرمول یک
در نگاه اول این لوگو به نظر لوگویی ساده تشکیل شده از حرف F به رنگ مشکی و عدد ۱ به رنگ قرمز است٬ منتها با کمی دقت و توجه میبینیم که در میان Fو ۱ هم به طرز هوشمندانهای عدد ۱ قرار گرفته است!
Sony Vaio
در این لوگو همانطور که میبینید حروف VA به صورت موجی شکل قرار گرفتهاند که به معنی امواج آنالوگ است و حروف io هم به شکل صفر و یک و کدهای دیجیتالی قرار داده شدهاند
بقیه یش با حال تره..
بیش از 1000سایت مهم دولت انگلیس، آمریکا و فرانسه توسط گروه آشیانه هک شد
وبنا - بهروز کمالیان مدیر گروه آشیانه در گفتوگو با خبرنگار "فضای مجازی " خبرگزاری فارس، اعلام کرد: باتوجه به روز مبارزه با تروریسم و سالروز شهادت مظلومانه شهید رجایی و باهنر این گروه در اعتراض به اقدامات ضدبشری حامیان تروریسم و در راس آنها آمریکا و انگلیس با روشی نو به مقابله برخاسته و اقدام به هک و تغییر صفحه بیش از هزار سایت آنان کرد.
کمالیان اظهار داشت: روی صفحه اصلی سایتهای هک شده عکسی با نماد ایران و در بالای آن عکسهایی از شهیدان رجایی و باهنر و متنی 2 زبانه به زبان فارسی و انگلیسی که شامل اعتراض این گروه به آمریکا، انگلیس و فرانسه بوده قرار گرفته است.
آخرین وصیت علی (ع) چه بود؟
اصبغ بن نباته گوید: هنگامى که امیرمؤمنان علیهالسلام ضربتى بر فرق مبارکش فرود آمد که به شهادتش انجامید مردم بر در دارالاماره جمع شدند و خواستار کشتن ابن ملجم - لعنة الله - بودند. امام حسن علیهالسلام بیرون آمد و فرمود: اى مردم! پدرم به من وصیت کرده که کار قاتلش را تا هنگام وفات پدرم رها سازم. اگر پدرم از دنیا رفت تکلیف قاتل روشن است و اگر زنده ماند خودش در حق او تصمیم مىگیرد. پس بازگردید خدایتان رحمت کند.
مردم همه بازگشتند و من بازنگشتم. امام دوباره بیرون آمد و به من فرمود: اى اصبغ! آیا سخن مرا درباه پیام امیرمؤمنان نشنیدى؟ گفتم: چرا. ولى چون حال او را مشاهده کردم دوست داشتم به او بنگرم و حدیثى از او بشنوم، پس براى من اجازه بخواه خدایت رحمت کند. امام داخل شد و چیزى نگذشت که بیرون آمد و به من فرمود: داخل شو. من داخل شدم دیدم امیرمؤمنان علیهالسلام دستمال زردى به سر بسته که زردى چهرهاش بر زردى دستمال غلبه داشت و از شدت درد و کثرت سم پاهاى خود را یکى پس از دیگرى بلند مىکرد و زمین مىنهاد. آن گاه به من فرمود: اى اصبغ آیا پیام مرا از حسن نشنیدى؟ گفتم: چرا، اى امیرمؤمنان، ولى شما را در حالى دیدم که دوست داشتم به شما بنگرم و حدیثى از شما بشنوم. فرمود: بنشین که دیگر نپندارم که از این روز به بعد از من حدیثى بشنوى.
مثنوی بلند «دیشب از چشمم بسیجی می چکید» عمری به بلندای تمام سال های پس از جنگ دارد. بازخوانی این سروده ارزشمند و تاریخی ، آن هم در این روز ها بسیار تکان دهنده و تاثیر گذار است. بی شک این مثنوی ، اولین «شعر حسرت» در میان شاعران «دفاع مقدس سرا» نیست اما نقطه عطفی در این قالب به شمار می رود. برای سلامتی شاعر بسیجی «محمد حسین جعفریان» دعا کنید .
دیشب از چشمم بسیجی میچکید
از تمام شب «دوعیجی» میچکید
باز باران شهیدان بود و من
باز شب های «مریوان» بود و من
دست هایم باز تا آهنج رفت
تا غروب «کربلای پنج» رفت
یادهای رفته دیشب هست شد
شعرم از جامی اثیری مست شد
تا به اقیانوس های دور دست
هم چنان رودی که می پیوست شد
مثنوی در شیشه مجنون نشست
آن قدر نوشید تا بدمست شد
اولین مصرع چو بر کاغذ دوید
آسمان در پیش رویم دست شد...
یک نفر از ژرفنای آب ها
آمد و با ساقیام هم دست شد
باز دیشب سینهام بی تاب بود
چشم هاتان را نگاهم قاب بود
باز دیشب دیده، جیحون را گریست
راز سبز عشق مجنون را گریست
باز دیشب برکهها دریا شدند
عقده های ناگشوده وا شدند
خواب دیدم کربلا باریده بود
بر تمام شب خدا باریده بود
خواب دیدم مرگ هم ترسیده بود
آسمان در چشمها ترکیده بود
مرگ آنجا سخت زیبا بود، حیف!
چون عروسانِ فریبا بود، حیف!
این چنین مطرود و بیحاصل نبود
مرگ آنجا آخرین منزل نبود
ای غریو توپها در بهت دشت
آه ای اروند! ای «والفجر هشت!»
دیشب از دانش آموزان فعال کانون قرآنی در مراسم افطار با حضور مدیریت محترم مدرسه جناب آقای مسعودی تقدیر شد.
از زمان تولد تا کنون مظلومم!
پاره ای از سخنان امام مظلوم علی علیه السلام که در مواضع گوناگون و به مناسبتهای مختلف ابراز داشته است:
ـ امـام عـلـى عـلـیـه السلام از آن زمان که خداوند محمد صلى اللّه علیه و آله را مبعوث کرد روى خوشى و آسایش را ندیدم ، خدا را شکر به خدا سوگند در کوچکى در بیم و وحشت به سر مى بردم و در بزرگى در جهاد و مبارزه .
ـ از همان زمان که پیامبر خدا صلى اللّه علیه و آله رحلت کرد هنوز مظلومم .
ـ هیچ کس به اندازه من سختى ندیده است .
ـ من فکر مى کردم که والى بر مردم ستم مى کند اما اکنون مردم بر والى ستم روا مى دارند.
سیره عبادی امام حسن مجتبی (ع)
حسن بن علی (ع) عابدترین و زاهدترین مردم بود. سیره عملی آن حضرت در تمام شئون زندگی می تواند الگوی عملی قرار گیرد که در این جا به خلاصه ای از زوایای مختلف آن اشاره می کنیم:
1. پیاده به حج می رفت و گاهی نیز پا برهنه راه می رفت.1 اما در توضیح دلیل این کار می فرمود: من شرم دارم خداوند را ملاقات کنم در حالی که پیاده به خانه او نرفته باشم.2 بنابر نقلی بیست بار و در نقل دیگری بیست و پنج بار با پای پیاده به سفر حج رفت.3
2. خوف از خدا
امام حسن (ع) وقتی یاد مرگ می کرد می گریست، و چون یاد قبر می کرد می گریست، و چون ازقیامت و بعث و نشور یاد می کرد می گریست، و چون متذکر عبور از صراط می شد می گریست و هرگاه به یاد توقف در پیشگاه خدای تعالی در محشر می افتاد، فریادی می زد و روی زمین می افتاد ... و چون به نماز می ایستاد بند های بدنش می لرزید... و پیوسته در هر حالی که کسی آن حضرت را می دید به ذکر خدا مشغول بود.4
3. یاد خدا در هر حال
شیوه امام حسن (ع) این بود که وقتی به بستر خواب می رفت، سوره کهف را می خواند و می خوابید.5 حسن بن علی چنان بود که چون از وضو فارغ می شد رنگش تغییر می کرد و می فرمود: حق است بر کسی که می خواهد به محضر خداوند وارد شود، این که رنگ چهره اش تغییر کند.6
4. رعایت حال و حقوق مردم:
امام حسن(ع) از لحاظ اجتماعی به گونه ای رفتار می کرد که همسایگان و شهروندان و هیچ کس به خاطر شأن والای ایشان از دست یابی به ایشان و دست یابی به حقوق خویش محروم نشوند؛ یعنی آثار جلالت امام بر مردم تحمیل نمی شد و از جبروت آنی امام ضرری به نظم جامعه و حقوق مردم نمی رسید.
هر چند خداوند همواره به تمام بندگانش امداد مى رساند و جهان غرق در رحمت و لطف اوست ولى گاهى براى ایجاد رشد و انس و ارتباط با خود بندگان را تحت فشار حوادث و ناملایمات قرار مى دهد و در همین شرایط نیز طبق لطف و مهربانى اش راه هایى براى نجات و رهایى از مشکلات قرار داده یکى از آن دعا به هنگام اضطرار و ناامیدى است .
قرآن مى فرماید:
«أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ»1؛ چه کسى دعاى بیچارگان را به اجابت مى رساند و رنج ها را برطرف مى سازد؟
مفهوم دعا درخواست فراهم شدن اسباب و عواملى است که از دائره قدرت انسان بیرون باشد آن هم از کسى که قدرتش بى پایان است ولى این درخواست نباید تنها از زبان انسان صادر شود بلکه باید از تمام وجود او برخیزد و زبان در این قسمت نماینده و ترجمان تمام ذات وجود انسان باشد تکیه بر مضطر به این دلیل است که یکى از شرایط اجابت دعا آن است که انسان چشم از عالم اسباب برگیرد و تمام قلب و روحش را در اختیار خدا قرار دهد. همه چیز را از او بداند و حل هر مشکلى را از او بداند. در آن هنگام که تمام درهاى عالم اسباب به روى او بسته شد خداوند نور امید در دل انسان ایجاد مى نماید و درهاى رحمت را به روى او مى گشاید.2