ابن ابى العوجاء از مادیهاى معروف زمان امام صادق (ع ) بود که خدا و هر گونه دین را انکار مى کرد، و تا مى توانست با اسلام مبارزه عقیدتى مى نمود.
روزى به امام صادق (ع ) گفت : شما درباره این آیه قرآن (آیه 56 سوره نساء) چه مى گوئید که مى گوید: کلما نضحت جلودهم بدلنا جلودا: (هرگاه پوستهاى تن دوزخیان در دوزخ بریان گردد (و بسوزد) پوستهاى دیگرى بجاى آن قرار مى دهیم ).
سؤ ال من این است که پوستهاى دیگر چه گناهى کرده اند که باید بسوزند؟
امام فرمود: عجبا! این پوست جدید همان پوست اول است ، و در عین حال غیر از آن است .
ابن ابى العوجاء گفت : روشنتر بیان کن تا بفهمم .
امام فرمود: آیا دیده اى که مردى خشتى را مى شکند و سپس آب به آن مى ریزد و آن را گل مى کند، و آنگاه به صورت اولش درمى آورد، آیا این خشت جدید همان خشت اول نیست و در عین حال غیر از آنست ؟! ابن ابى العوجاء از این بیان ، قانع شد، و گفتار امام را تحسین کرد.
سؤال: آیا عصمت پیامبر اسلام با برخى آیات قرآن تنافى ندارد؟
با این که بر اساس آیات و روایات و دلایل متعدّد عقلى، ساحت قدسى خاتم الانبیاء از هر گونه شایبه ى نقص منزه است و هیچ نوع لغزش علمى و عملى درباره ى آن حضرت وجود ندارد، اما برخى آیات قرآن در این زمینه نیازمند طرح و توضیح است:
1. قرآن کریم درباره ى حضرت پیامبر فرمود:
(لِیَغْفِرَ لَکَ اللّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِکَ وَ ما تَأَخَّرَ وَ یُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکَ وَ یَهْدِیَکَ صِراطاً مُسْتَقِیماً);
تا خداوند از گناه گذشته و آینده ى تو در گذرد و نعمت خود را بر تو تمام گرداند و تو را به راهى راست هدایت کند.
شاهدان قیامت در کلام آیة الله جوادی آملی
اعمالی که در آخرت موجب حسرت می شوند
کسانی که در قیامت نورانی هستند
سر مقدس امام حسین(علیه السلام) مقابل ابن زیاد
عاقبت حرامخواری و غیبت کردن و بدحجابی در قیامت
در امور دنیا مواردی که برای قضاوت پیش میآید برای اثبات و اعلام حکم باید شاهدانی در دادگاه حاضر شوند و نسبت به آن مورد شهادت دهند. البته این مورد مختص به مسلمانان نیست این قانونی است که در همه کشورها حاکم است.
در قیامت نیز این اصل حاکم است البته نه به این عنوان که مسائل از منظر خداوند مبهم است و با کمک شاهدان روشن شود، بلکه به این عنوان که هیچ جایی برای اعتراض باقی نماند و گناهکار بداند که شاهدانی هم هستند و نسبت به اعمال وی شهادت میدهند. البته شهادت مختص به گناهکاران نیست بلکه نسبت به اعمال صالحان نیز شهادت داده میشود.
اولین و بزرگترین شاهد قیامت، خداوند است. در قرآن آمده است: «اِنَّ اللهَ عَلى کُلِّ شَىءٍ شَهیِدٍ»(1)؛ همانا خداوند بر همه چیز گواه است. در بحث شهادت براى خداوند اوصاف دیگرى نیز آمده است که همگى دلالت بر احاطه و حضور و علم و گواهى خداوند دارند، نظیر آیه «اِنَّ اللهَ کانَ عَلَیکُم رَقیِباً»(2)؛ همانا خداوند مراقب شماست، یا آیه «و کانَ اللهُ بِکُلِّ شَىءٍ مُحِیطاً»(3)؛ خداوند بر هر چیز احاطه و حضور دارد.
tebyan
دلم شکستهتر از شیشههای شهر شماست |
شکسته باد کسی کاینچنین مان میخواست |
شما چقدر صبور و چقدر خشمآگین |
حضورتان چو تلاقی صخره با دریاست |
به استواری، معیار تازه بخشیدید |
شما نه مثل دماوند، او به مثل شماست |
بیا که از همهِ دشتها سؤال کنیم |
کدام قله چنین سرفراز و پابرجاست؟ |
به یک کرامت آبی نگاه دوختهاید |
کدام پنجره اینگونه باز، سوی خداست؟ |
میان معرکه لبخند میزنید به عشق |
حماسه چون به غزل ختم میشود، زیباست |
شما کهاید؟ صفی از گرسنگی و غرور |
که استقامت و خشم از نگاهتان پیداست |
اگر چه باغچهها را کسی لگد کرده |
ولی بهار فقط در تصرف گلهاست |
تخلص غزلم چیست غیر نام شما؟ |
ز یمن نام شما خود زبان من گویاست |
آغاز
سابقه تشیع در میان ایرانیان به دوران رسول اعظم الهی میرسد. با آنکه دوران پیشوایان پاک شیعه به لحاظ حاکمیت دشمنان کینهتوز اسلام و اهلبیت، از سیاهترین بسترهای تاریخ تشیع به شمار میآید. اما بهرههای علمی و معنوی ایرانیان از رهبران معصوم و یاری آنان در مآخذ تاریخی چشمگیر است. این ریشهی اعتقادی که برگرفته از حس حقجویی و آزاد منشی ایرانی است، چنان استقبالی[1] را از امام رضا علیه السلام در شهرهای ایرانی به نمایش گذاشته است. که در بستر تاریخ به عنوان یک سند افتخار جاویدان خواهد ماند. وصف یاران ایرانی امام رضا و حتی آوردن نام همهی آنان در یک نوشتار دشوار است. از این رو در این نوشته به معرفی آن دسته از یاران ایرانی حضرت امام رضا علیه السلام که آغاز نامشان با حرف الف باشد، به گونهای کوتاه بسنده میشود.
مدینه حال و هوای غریبی دارد. چندی است که شهر پیامبر(ص) ، مونس اشک و آه شده است و خاطره خنده و تبسم را از یاد برده است.
از آن هنگام که کاروان بزرگ حج ، از زیارت خانه خدا باز گشتهاند،
هر لحظه سیمای ملکوتی پیامبر(ص) افروختهتر میشود و سرو بلندش، پس از یک عمر تلاش و پیکار، خمیدهتر.