همسر جناده؛ پیرزنى قهرمان در میدان
او گرچه زن بود و سن و سالى هم از او گذشته بود، اما فریادهایش در میدان، انسانها را به یاد رادمردان قهرمان و دلاور مىانداخت. شوهرش "جناده" که از پیران شجاع بود، در روز عاشورا در مصاف حق در برابر باطل به جنگ ادامه داد تا به شهادت رسید، پسرش "عمرو" که از عمرش بیش از بیست و یک بهار نگذشته بود، به محضر امام حسین(علیه‌السلام) آمد و اجازه جنگ خواست، امام به او اجازه نداد و فرمود: "پدرش چند لحظه قبل کشته شد، و این هم جوان است و شاید مادرش رضایت ندهد."
اجل معلق
اجل درباره انسان به‌معناى مدّت عمر یا زمان پایان عمر آمده است و قرآن کریم از دو نوع اجل براى انسان یاد مى‌کند: یکى با قید «مسمّى» و دیگرى بدون هیچ قیدى: «هُو الَّذى خَلَقکُم مِن طین ثُمَّ قَضى اَجَلاً و اَجَلٌ مُسمًّى عِندَه...» (انعام/6،2). براساس ظاهر آیه، مقصود از هر دو، زمان پایان عمر* آدمى است، نه‌مدّت عمر او.[1]
در جوامع روایى شیعه، «اجل مسمّى» را به «اجل حتمى» که غیر قابل تغییر بوده و در شب‌قدر معیّن مى‌شود، تفسیر و آیه شریفه «اِذا‌جاءَ اَجَلُهُم فَلایَستَـخرونَ ساعَةً و‌لا‌یَستَقدِمون» (یونس/10،49) را به آن ناظر دانسته‌اند و نیز «اجل غیر مسمّى» را به اجل موقوف و مشروط که قابل تغییر است، تفسیر کرده‌اند.[2]
در منابع اسلامى از «اجل مسمّى» با تعابیرى چون اجل «محتوم»،[3] «قطعى»،[4] «مقضى»[5] و «طبیعى»[6]و از «اجل غیر مسمّى» نیز با واژگانى مانند «معلّق»،[7] «موقوف»،[8] «اخترامى»،[9] و «مشروط»،[10] یاد‌شده است.
علامه طباطبایى با ضمیمه کردن آیه «لِکُلِّ اَجَل کِتابٌ یَمحوا اللّهُ ما یَشاءُ و یُثبِتُ و عِندَهُ اُمُّ الکِتـب» (رعد/13، 38ـ39) به آیات اجل، نتیجه مى‌گیرد که اجل مسمّى و حتمى همان است که در «امّ‌الکتاب» ثبت شده و به هیچ وجه تغییر نمى‌یابد و اجل غیر مسمّى اجلى است که در «لوح محو و اثبات» نوشته شده و قابل تغییر است.
«امّ‌الکتاب» قابل انطباق بر حوادثى است که با تمام علل و اسباب مؤثّر در آن لحاظ مى‌شوند; به‌گونه‌اى که قابل تخلّف نباشند; ولى «لوح محو و اثبات» قابل انطباق بر همان حوادث است; امّا از جهت انتساب به برخى از اسباب و علل، نه تمام آنها; چرا که ممکن است در اثر برخورد با موانعى از تأثیر بازمانند یا بدون برخورد با موانع، این اسباب مؤثّر واقع شوند; بنابراین، هر انسانى اقتضا‌دارد به‌طور طبیعى مثلاً صد سال عمر کند.
این اجلى است که در لوح محو و اثبات ثبت شده; امّا بر اثر اسباب و موانعى ممکن است پیش از انقضاى این مدّت، مرگ انسان فرا رسد که این همان اجل اخترامى یا مرگ ناگهانى است و روشن‌است که آن‌چه وقوع آن در خارج حتمى است، همان اجل مسمّى است که ممکن است با عمر طبیعى موافق باشد یا نباشد. بدیهى است در‌صورت دوم، اجل مسمّى و اجل اخترامى داراى یک مصداق خواهند بود.[11]
برخى از قرآن‌پژوهان، این دو نوع اجل را از مصادیق قضا و قدر دانسته و نتیجه گرفته‌اند: اجلى‌که قابل تغییر است، از مصادیق «تقدیر» بوده که به آن اجل معلّق (معلّق بر شرایط) مى‌گویند و اجلى که حتمى و غیر قابل تغییر است، از مصادیق «قضا» است که همان مرحله حتمیّت و غیر قابل برگشت است.[12]
به گزارش فخر رازى،[13] مفسّران در تفسیر دو‌اجل در آیه شریفه «هُو الَّذى خَلَقَکُم مِن طین ثُمَّ قَضى اَجَلاً و اَجَلٌ مُسَمًّى عِندَه» (انعام/6، 2) اقوال دیگرى را نیز ذکر کرده‌اند:
اجل گذشتگان و اجل افراد باقى‌مانده بشر، مرگ انسان و زمان برپایى قیامت، مدّت زندگى دنیایى و مدّت زندگى برزخى، خواب و مرگ، مقدار طى شده از عمر آدمى و مقدار باقیمانده از عمر او، اجل اخترامى که مرگ انسان در اثر حوادث و اسباب خارجى فرا مى‌رسد و اجل طبیعى، (قول منسوب به حکیمان); امّا علامه‌طباطبایى اقوال پیشین را اقوالى ضعیف برشمرده است.[14]
نویسنده: محمد ابوطالبى
درآورد 20هزار و 770 کیلومترمربع است. از این مقدار، 20 هزار و 330 کیلومترمربع خشکی است.
2. مجموع مساحت کشور جعلی اسرائیل، بنابرادعای مقامات رژیم اشغالگر قدس، با احتساب شرق اورشلیم و بلندی‌های جولان،
22 هزار و 145 کیلومتر مربع است که از این میان 21 هزار و 671 کیلومتر مربع خشکی است.
3. مساحت سرزمین‌های در اختیار اسرائیل (با احتساب مناطق تحت سلطه نظامی و منطقهای که حکومت خودگردان فلسطینی، در کرانه باختری رود اردن در اختیار دارد)بیست و هشت هزار و 23 کیلومتر مربع است از این میان بیست و هفت هزار 549 کیلومتر مربع آن را خشکی تشکیل داده است.
محاسبه سرعت نور، معجزه قرآن
چکیده
بالاترین سرعت درجهان طبیعت، یا همان سرعت نور در خلأ درسه آیه از آیات شریفه قرآن کریم (سوره یونس، آیه5 ،سوره انبیا، آیه33 وسوره سجده ،آیه5) اشاره شده که این مقدار ثابت اساسی جهانی را با حرکت سامانه زمین-ماه بیان فرموده است. تفسیرجدید ومبتنی برتئوری نسبیت که از این تعریف قرآنی ارائه شده، مقدار سرعت نور را برابر 299،792،5=c کیلومتر برثانیه به دست می دهد،که انطباق حیرت انگیزی با مقدار مورد قبول جهانی آن دارد. این نتیجه شگفت انگیز،در واقع تأکیدی بر یکپارچگی جهان مادی ،صحّت نظریه نسبیّت خاص وحقّانیت قرآن کریم است.
کلید واژه ها: اعجازعلمی قرآن ، سرعت نور،نظریه نسبیت، سامانه زمین - ماه
tebyan.net
چرا خداوند مردم را آزمایش مى‌کند؟
صابر کیست؟
خداوند سبحان در آیه 155 سوره بقره در مورد آزمایش انسان سخن به میان آورده و سپس صفات صابران را برمی‌شمرد که:
"وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِّنَ الْخَوفِ وَالْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِّنَ الأَمَوَالِ وَالأنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِینَ *
البته شما را به اندکی ترس و گرسنگی و بینوایی و بیماری و نقصان در محصول می‌آزماییم و شکیبایان را بشارت ده .
الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِیبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلّهِ وَ إِنَّـا إِلَیْهِ رَاجِعونَ * کسانی که چون مصیبتی به آنها رسید گفتند: ما از آن خدا هستیم و به او باز می‌گردیم .
أُولَـئِکَ عَلَیْهِمْ صَلَوَاتٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُولَـئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ * صلوات و رحمت پروردگارشان بر آنان باد، که هدایت یافتگانند. (بقره 155- 156- 157)
صبر از بزرگترین ملکات و احوالی است که قرآن آن را ستوده و مکرر امر بدان نموده است، تا به جایی که قریب به هفتاد مورد شده، حتی درباره‌اش فرموده: "ان ذلک من عزم الامور"؛ این صبر از کارهای بس مهم است. (لقمان/ آیه 17) و نیز فرموده: "و ما یلقیها الا الذین صبروا و ما یلقیها الا ذو حظ عظیم"؛ این اندرز را نمی‌پذیرد مگر کسانی که صبر کنند و نمی‌پذیرد، مگر صاحب بهره‌ای عظیم. (فصلت/ آیه 35) و نیز فرموده: "انما یوفی الصابرون اجرهم بغیر حساب"؛ تنها صابرانند که بدون حساب اجرشان کامل داده می‌شود.( زمر/ آیه 10)
امیرمؤمنان على علیه السلام در تفسیر این جمله مى‌فرماید: این که ما مى‌گوئیم "انا لله" اعتراف به این حقیقت است که ما مملوک اوئیم و این که مى‌گوئیم و "انا الیه راجعون" اقرار به این است که ما از این جهان خواهیم رفت و جایگاه ما جاى دگر است .
اشاره: واقعه 16 آذر 1332 و اعتراض دانشجویان دانشگاه تهران به حضور مداخله جویانه نیکسون معاون آیزنهاور رئیس جمهورى وقت آمریکا که به شهادت سه تن از دانشجویان منجر شد، تاکنون از زوایاى مختلف مورد بررسى قرار گرفته است. در نوشتار حاضر نویسنده مىکوشد ضمن مرور دوباره این واقعه، با تاکید بر زمینههاى وقوع این حادثه، روابط خارجى دولت سرلشکر زاهدى با ایالات متحده آمریکا و انگلستان را مورد توجه قرار دهد و از این طریق به فهم روشنترى از بستر تاریخى وقوع این حادثه دست یابد.
پس از سرنگونى دولت ملى دکتر مصدق در پى وقوع کودتاى 28 مرداد 32، شاه که در پی شکست کودتاى اول مورخ 25 مرداد 32 از طریق بغداد به رم گریخته بود، در 31 مرداد به تهران بازگشت.
چهار روز بعد در 4 شهریور 1332 نخست وزیر دولت کودتا «سرلشکر زاهدى» که به درجه سپهبدى ارتقا یافته بود در نامهاى به آیزنهاور رئیس جمهور وقت آمریکا اعلام داشت که قصد دولت او بهبود وضع بین المللى ایران است. زاهدى همچنین در این نامه به طور تلویحى مقامات آمریکایی را از قصد خود مبنى بر تجدید مناسبات سیاسى ایران و انگلیس مطمئن ساخت.
زاهدى براى آن چه «نجات ایران از هرج و مرج اقتصادى و مالى» مىنامید از آمریکا تقاضاى کمک فورى کرد. آیزنهاور که به تقاضاى مشابه دکتر مصدق که در دى ماه 31 عنوان شده و در خرداد 32 تکرار شده بود، پاسخ منفى داده بود، این بار لوى هندرسن سفیر امریکا در تهران را که از گردانندگان اصلى ستاد کودتا بود مامور مذاکره با دولت زاهدى کرد.
در 12 شهریور همان سال، دولت امریکا موافقت خود را با پرداخت مبلغ 23/4 میلیون دلار بابت کمکهاى فنى سالانه اصل چهار اعلام کرد.
آیا شده تا بحال بتونید به کسی به صورت صد در صد اعتماد کنید که هر چی میگه حتما درسته و هیچ اشکال و اشتباهی در حرفها و اعمالش وجود ندارد؟!
آیا کسی را در زندگیتان دارید که مطمئن باشید پیروی از او باعث هدایتتان می‌شود و هیچ کجی در راهش نیست؟
آیا میخواهید به بهشت بروید و در آنجا در آرامش زندگی کنید؟
برای رسیدن به چنین جایگاهی از چه کسی باید پیروی کرد؟
دل به چه کسی باید بست؟!
آیا نباید به آب کُر وصل شد؟!
برای یافتن پاسخ سوالها، این حدیث را با دقت بخوانید:
قال رسول الله(صلی الله علیه و آله):
من یرید ان یحیی حیاتی، و یموت مماتی، و یسکن جنة الخلد التی و عدنی ربی فلیتول علی ابن ابی طالب(علیه‌السلام) فانه لن یخرجکم من هدی، و لن یدخلکم فی ضلالة.(1)
رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود: کسی که می‌خواهد زندگی و مرگش همانند من باشد و در بهشت جاودانهای که پروردگارم به من وعده کرده، ساکن شود، ولایت علی بن ابی طالب(علیه‌السلام) را انتخاب کند، زیرا او هرگز شما را از راه هدایت بیرون نبرده، و به گمراهی نمی‌کشاند.
پینوشت:
1- الغدیر، ج 10، ص 278.
tebyan
