شما مىبینید که ما الآن مبتلا هستیم به چه چیزهایى در دنیا! باید من و شما ترک تعجب کنیم از اینکه تحول در همه چیز واقع شده، الّا در قصرهاى این قدرتمندان. دنیا عوض شده است، اینها باز خیال مىکنند که دنیاى صد سال، صدوپنجاه سال پیش است.
اینها باز نفهمیدهاند یا خودشان را به نفهمى مىزنند که همه عالم عوض شده است. افریقاعوض شده است، اروپا عوض شده است و همه آسیا عوض شده است؛ همه عوض شدهاند، همه عوض شدهاند، الّا این سردمداران، که یا عوض نشدهاند یا خودشان را مىزنند به اینکه ما عوض نشدهایم و اینها خیال مىکنند که- مثلًا- ایران باز مثل زمان قاجار و زمان پهلوى است که اگر یک سفیرى از آنها بخواهد یک کارى را بکند اینها جرأت نکنند، مقابلش حرف بزنند؛ اگر یک قضیهاى بخواهد واقع بشود، به مجرد اینکه سفیر فلان جا آمد، گفت نه، تمام بشود. اینها نمىفهمند که مسئله اینطور نیست و دنیا حالا این نیست؟ دنیا حالا این نیست که شما هرچه آنجا نشستید و گفتید، این عمل بشود.
شما غایت امر بتوانید کلاه خودتان را نگه دارید، دنبال این نباشید که کلاه مردم را بردارید. اگر نفهمیدید تا حالا که دنیا چه خبر است، باید گفت که شما در رأس نفهمها واقع هستید و اگر مىفهمید و خیال مىکنید مردم دیگر نمىفهمند، این هم باز یک اشتباه بزرگ است که شما خیال مىکنید مردم حالا، مردم زمان صدسال پیش از ایناند، مردم زمان پنجاه سال پیش از ایناند؛ نه، اینطور نیست، تغییر کرده است، تحول حاصل شده است، دنیا به هم خورده است، انقلاب پیدا شده است در دنیا و شما سرتان را زیر برف کردهاید و همان حرفهاى سابق را مىزنید: اگر در خلیج فارس چه بشود، تنگه هرمز چه باشد، ما چه مىکنیم. شما خیال مىکنید که حالا هم مثل سابق است که در خلیج فارس و در همه جا یک کلمه مىگفتید، تمام مىشد قضیه. حالا نیست مسئله اینطور.
بفرمایید در خلیج ببینید چه خبر است! و لهذا، یک روز مىگویند که ما چه مىکنیم، یک روز برمىگردند؛ یک روز مىگویند نگفتیم اینطور ..
در کاخ سفید مسائل یک مسائلى است که یکیشان مىگوید که ما دخالت نظامى مىکنیم، یکیشان مىگوید ابداً همچو چیزى نبوده. اصلًا سر در گماند، نمىفهمند چه مىکنند و باز هم نشناختهاند مردم را، نشناختهاند دنیا را. دنیا عوض شده است؛ شما هم باید خودتان را عوض کنید، افکارتان را عوض کنید. نمىشود حالا مثل سابق با دیکتاتورى یا به تبلیغ به هم زد اوضاع را. یک کلمه شما بگویید، خیال مىکنید همه باید بگویند چشم؛ نمىگویند دیگر، مردم نیستند اینطور حالا؛ و باید شما هم خودتان راعوض کنید و با مردم راه بروید. خیال نکنید که همه مردم باید دست بسته در مقابل شما هیچ حرفى نزنند ..
امروز ایران ما اینطور است که چنانچه- فرض کنید که- یک رئیس جمهور امریکا بیاید اینجا، مردم عادى اینجا حاضر نیستند بروند تماشایش کنند! اینطور نیست که خیال کنید که اگر یک کسى بیاید اینجا، چه خواهد شد، چه مىشود، اگرچه بشود. نخیر، این مسئله این نیست، مردم عوض شدهاند، یک جور دیگرى شدهاند، اعتنایى به این مسائل ندارند. نه ما، افریقاییها هم ندارند. سایر جاها هم ندارند. فقط شماها هستید که چند نفرى که یک مسائلى دستتان است و یک قدرتهایى دستتان است و خیال مىکنید که اعمال نمىخواهید بکنید، مىخواهید بگویید که ما اعمال مىکنیم و با همین کار تمام بشود. با این کار تمام نمىشود؛ اعمال هم بکنید، نمىشود ..
شوروى فهمید که در افغانستان [نمىتواند کارى بکند.] با اینکه [در] کشور افغانستان، آنهایى که سر کار هستند با شوروى هستند و کمونیست در آنجا هست، مع ذلک، این عدهاى که مسلمان هستند در آنجا و اهل اسلام هستند همچو مجال را بر شوروى تنگ کردهاند که الآن نمىداند چه جورى از این غائله بیرون برود. مثل ایران که دولتش و ملتش و همه با هم هستند، فقط یک چند نفر انگشت شمارند که تبع امریکا هستند، نمىفهمند که خودشان چه مىگویند؛ یک چند نفر معدودى هستند که اینها بر خلاف هستند. و من عقیدهام است که اینها هم بیایند و با مردم بشوند و خیال نکنند که حالا سابق است که امریکا هر کارى دلش بخواهد، بکند که شما بترسید از امریکا ..
من امیدوارم که خداوند توفیق بدهد به همه ملتهاى مظلوم دنیا که در مقابل ظالمها بایستند و نترسند. گمان نکنند که اینها هرچه گفتند عمل مىکنند. اینها نه، اینها مىخواهند که با همان تبلیغات کار را انجام بدهند و از این تبلیغات هیچ وقت نترسید. و کشور ایران که نمىترسد؛ ببینید که ایستاده مقابل؛ و افغانستان که ریختند درش و آنطور فساد را درست کردند، اینطور ایستاده است و آنها را مستأصل کرده؛ و در لبنان بالاتر از آنها، مىبینید که چه کردهاند! و دنیا عوض شده است. و مسلمین توجه کنند و مظلومین توجه کنند که باید خودشان را حفظ کنند و در مقابل ابرقدرتها بایستند. و امیدوارم خداوند همه را توفیق بدهد و به برکت این عید سعید ان شاء اللَّه، خداوند پیروز کند شما را.
مملکت ما را همان طورى که مستقل است، به استقلال بیشتر برساند ..
صحیفه امام خمینی (ره) جلد 20 صفحات 242 تا 244
