چه بی واسطه از خاک آمده باشی، چه طی میلیاردها سال با هزاران واسطه از خاک
چه از آب باشی، چه از خاک
چه از گل سرشته شده باشی، و چه از خاک خشک
در هر روی با خاک عجینی ...
شکی نیست که از خاکی و به خاک باز خواهی گشت، اما میدانی که تمام وجودت خاک نیست!
خاکی هستی اما فقط در نیمه جسمانی بودنت!
انیس خاکی، فقط در نیمه مادی بودنت!
تو افلاکی هستی، عرشی، آسمانی و الهی در نیمه روحانی بودنت!
انیس آسمان و فلکی در نیمه الهی بودنت!
گِل وجودت را آنگاه که سرشتند و به پیمانه زدند، با روح خدایی مسجود ملائک شد!
تو آن روح بلندی هستی که در این جسم خاکی دمیده شده ای!
پس مگذار هرگز این جسم خاکی تو را به خاک متصل کند ...
فَإذَا سَوّیتُه وَ نَفَختُ فیه مِن رُّوحی فَقَعُوا لَهُ سَاجدین(۱)